نقد و بررسی بازی We Were Here Forever – چیزی که چند سال پیش به عنوان پروژه دانشجویی چند دانشجوی هلندی از روتردام آغاز شد، اکنون به یک امتیاز واقعی تبدیل شده است. بازی پازل (رایگان) تعاونی ‘We Were Here’ در سال 2017 تأثیرگذار بود و توانست بازیکنان زیادی را به خود جذب کند.
نقد و بررسی بازی We Were Here Forever
این استقبال مثبت باعث شد که توسعه دهنده هلندی Total Mayhem Games در سال های بعد کمتر از دو دنباله بسازد: Were Here Too و Were Here Together. هر دو بازی دوباره موفقیت آمیز بودند، پس چرا در حالی که هنوز جا برای بازی چهارم وجود دارد، روی سه بازی توقف کنیم؟ We Were Here Forever، چهارمین قسمت اجتناب ناپذیر این مجموعه، قبلاً در سال گذشته بر روی رایانه شخصی ظاهر شد و اکنون بر روی کنسول ها نیز قابل پخش است. ما واکی تاکی خود را در دست گرفتیم و وارد نسخه کنسول شدیم تا بفهمیم که آیا این فرنچایز هنوز هم مثل قبل سرگرم کننده است یا خیر.
داستان بازی We Were Here Forever
در جایی که نسخه اصلی We Were Here واقعاً داستانی ندارد، سازندگان سعی کرده‌اند در بازی‌های بعدی به یک داستان خاص بپردازند. We Were Here Forever نیز داستانی دارد که با بازی های قبلی همخوانی دارد، اما انتظار زیادی از این نداشته باشید. یک بار دیگر قلعه نفرین شده ای وجود دارد که دو مسافر بدبخت باید از آن فرار کنند. با این حال، قلعه توسط یک پادشاه و شوخی دربار فریبنده اش اداره می شود، که هر کاری که می توانند برای خنثی کردن این فرار انجام می دهند. اساساً همان طرح بازی قبلی است، اما با چند داستان جدید در مورد پادشاه و شوخی.
داستان نیز مانند بازی‌های قبلی مبهم است، اما این تنها یک نقص جزئی است زیرا لزوماً مجبور نیستید این بازی‌ها را برای داستانی عمیق بازی کنید. کاری که We Were Here Forever انجام می دهد، ایجاد یک فضای موفق است. در طول سفر خود در داخل و اطراف قلعه، با چندین مکان مختلف روبرو خواهید شد که هر بار تجربه جدیدی از جمله پازل های مشابه را ارائه می دهند. کلیسای کوچکی که در آن باید یک ارگ را به شیوه‌ای خاص بنوازی، دنیای زیر آب که منابع اکسیژن بهترین دوست شماست و حتی یک دنیای رویایی روان‌گردان در آن مرور می‌شود. فرو بردن دندان در آن بسیار سرگرم کننده است و این محیط ها هر چیزی جز خسته کننده هستند.
پازل های بیشتر، شادی بیشتر
مانند پیشینیان خود، We Were Here Forever از مفهومی پیروی می کند که در آن دو بازیکن به ماجراجویی می پردازند و در زمان های مختلف از هم جدا می شوند، پس از آن شما باید به نوعی با هم کار کنید تا پیشرفت کنید. خوشبختانه، زمانی که از یکدیگر جدا می شوید، هنوز دستگاه واکی تاکی قابل اعتماد خود را برای برقراری ارتباط دارید. این کار از طریق یک سیستم درون بازی انجام می شود، جایی که شما باید دکمه ای را برای فعال کردن واکی تاکی خود نگه دارید. شما همیشه باید آنچه را که می بینید و کارهایی را که می توانید انجام دهید تا حد امکان واضح به اشتراک بگذارید، به این امید که شریک زندگی شما بتواند با آن اطلاعات کاری برای حل پازل انجام دهد. این سیستم هنوز هم احساس تنهایی و در عین حال راحت را ارائه می‌کند، اگرچه می‌توانید با نشستن در یک مهمانی چت صوتی خارج از بازی، از «چت مخفی» اجتناب کنید. با این حال، اگر می خواهید معتبرترین تجربه را داشته باشید، این توصیه نمی شود.
پیشنهاد خرید: خرید گیفت کارت پلی استیشن
مثل همیشه، شما می توانید بازی را از دو دیدگاه انجام دهید. این تضمین می کند که برای دیدن همه چیز باید دو بار بازی را انجام دهید. با زمان بازی طولانی تر در حدود 12 ساعت، این بدان معنی است که با این بازی پازل بسیار سرگرم خواهید شد. البته بیشتر همیشه بهتر نیست، اگرچه این در واقع برای We Were Here Forever صدق می کند. همه پازل ها عالی نیستند، اما اکثریت قریب به اتفاق سرگرم کننده و به خوبی فکر شده هستند. پازل ها دارای تنوع کافی هستند تا به راحتی خسته نشوند و کاملا با محیط های ذکر شده مطابقت داشته باشند. شما انتظار دارید که چهارمین بازی از یک فرنچایز با مقداری «کپی و چسباندن» از بازی‌های قبلی ارائه شود، اما مطمئناً در اینجا اینطور نیست. کشف آنچه که Total Mayhem Games دوباره به سمت شما می‌آورد هنوز هم جالب است.
اگر باید به یک نکته منفی در مورد پازل ها توجه کنیم، این است که برخی از پازل ها کمی بیشتر از حد لازم کشیده می شوند. خوشبختانه این فقط در مورد چند معما صادق است. به عنوان مثال، ما به چند پازل فکر می کنیم که در آن مجبور می شوید یک عمل خاص را چندین بار انجام دهید (جایی که یک بار واقعاً کافی بود) یا جایی که باید مسافت های طولانی را پیاده روی کنید تا مقداری اهرم را بکشید. جایی که گاهی اوقات این اتفاق می افتد با چند تکه راه رفتن بین پازل ها است. به عنوان مثال، ما با هم در یک تله اسکی بودیم تا از یک منطقه به منطقه دیگر سفر کنیم، اما این سواری با وجود اینکه فقط ما دو نفر سرگرم کننده بود، زمان بسیار زیادی طول کشید. اینجا و آنجا کشش های غیرضروری وجود دارد، اما از آنجایی که این تنها انتقاد از مهم ترین جنبه بازی است،
ایرادات فنی بازی We Were Here Forever
در پایان می خواهیم در مورد جنبه سمعی و بصری و فنی بازی صحبت کنیم. We Were Here Forever همان سبک بصری (تا حدودی کارتونی) مدل های قبلی خود را دارد، اما این بار تنوع بصری بیشتری دارد زیرا محیط ها بسیار خوب طراحی شده و متنوع هستند. همه چیز در رزولوشن 4K ارائه شده است که ارائه واضح را تضمین می کند. از نظر عملکرد نیز خوب است: نرخ فریم تا حد زیادی ثابت 60 فریم در ثانیه، با افت استثنایی (کوتاه) هنگام شروع برخی از صحنه ها (برش) دریافت می کنید.
پیشنهاد خرید: خرید دسته PS5
متأسفانه، در طول جلسه بازی ما، برخی از خطاهای فنی جزئی ظاهر شد: به عنوان مثال، ما در تنظیم کنترل ها در منوی تنظیمات به دلیل یک اشکال با مشکل مواجه شدیم و هنگام راه اندازی مجدد بازی، آنها همیشه به تنظیمات پیش فرض بازنشانی می شدند. منوی مکث نیز یک بار دچار مشکل شد، بنابراین چاره ای جز فعال کردن پروتکل «تنظیم مجدد» نداشتیم. علاوه بر این، گاهی اوقات برخی از خطاها در خود بازی ظاهر می شود، اما ما با هیچ باگ بزرگ (بازی شکستن) مواجه نشدیم. برخی از “نقایص” جزئی اینجا و آنجا وجود دارد که وصله های آینده می توانند آنها را برطرف کنند.
سخن آخر درباره بازی We Were Here Forever
We Were Here Forever اضافه شده جدید و ارزشمندی به فرنچایز We Were Here است. فرمول موفقیت بازی های قبلی تا حد زیادی دوباره دنبال می شود، اما در عین حال گسترش می یابد، به طوری که اکنون با بزرگترین و طولانی ترین بازی این سری روبرو هستیم. این معمولاً چیز خوبی است، اما برخی از قطعات و پازل‌های گیم‌پلی کمی به‌طور مصنوعی کشیده می‌شوند. با این حال، اینها استثنا هستند، زیرا بیشتر گیم پلی بازی باز هم عالی است: حل پازل با یک دوست با دستگاه واکی تاکی در دست همچنان سرگرم کننده است و ارتباط خوب برای پیشرفت ضروری است. با این حال، داستان مبهم باقی مانده و برخی خطاهای فنی نیز ظاهر شد، اما این نکات منفی بیشتر از لذتی که از این بازی پازل گرفتیم نیست.
